Το σύμβολο του έρωτα

Την είχε συναντήσει σε τόπο μακρινό. Ήταν εκεί που λένε ότι όταν πας δεν σου αρέσει αλλά όταν φεύγεις λυπάσαι και ορκίζεσαι ότι θα επιστρέψεις. Όταν πήγε δεν ήξερε γιατί την λένε ερωτική πόλη. Όταν έφευγε το είχε καταλάβει. Είχε απλά ερωτευθεί. Την συνάντησε με την παρέα της σε κάποιο πούλμαν. Από την πρώτη στιγμή ήταν σαν να την ήξερε από παλιά. Μπορεί να ήταν και η ομοιότητα μαζί του που τον έκανε να την συμπαθήσει. Ίσως ήταν και αυτή η πόλη ή το γεγονός ότι ήθελε απεγνωσμένα να ερωτευθεί. Η φαντασία το όνειρο και η πραγματικότητα μπλέχτηκαν μεταξύ τους και δημιούργησαν την μαγική στιγμή. Βρέθηκαν να είναι ξαπλωμένοι αντικριστά. Λένε ότι το βλέμμα είναι ο καθρέφτης της ψυχής . Δεν θα ξεχάσει ποτέ τον τρόπο που τον κοίταζε την ώρα που της μιλούσε. Δεν θα ξεχάσει ποτέ το μεγαλείο των συναισθημάτων που αισθάνθηκε. Ίσως να ήταν και άλλοι κοντά, αλήθεια δεν θυμάται. Τι νόημα έχει άλλωστε. Η στιγμή ήταν αποκλειστικά δική τους. Η στιγμή είχε χαραχθεί για πάντα στην μνήμη του. Οι ψυχές τους είχαν απλά συνδεθεί. «Σ’ ευχαριστώ γλυκιά μου. Όνειρα γλυκά όπου και αν βρίσκεσαι…» σκέφτηκε και έκλεισε τα μάτια.